Wielkanoc to czas pełen tradycji i zwyczajów, z których najpopularniejszym jest święcenie pokarmów w Wielką Sobotę. Ten piękny obrzęd, będący wyrazem wiary i nadziei, przyciąga do kościołów tłumy wiernych.
W artykule przedstawiamy harmonogram święceń pokarmów w parafiach iławskich, aby ułatwić mieszkańcom naszego miasta zaplanowanie tej wyjątkowej soboty.
Staropolski zwyczaj żywy w Iławie
W Wielką Sobotę mieszkańcy Iławy niezależnie od wieku udają się do kościołów z koszyczkami wypełnionymi pokarmami. To właśnie te poświęcone produkty staną się później częścią wielkanocnego śniadania. Zwyczaj ten, zakorzeniony w polskiej tradycji już od kilkuset lat, jest chętnie i licznie kultywowany również w naszym mieście.
Informacje dla mieszkańców Iławy
Aby ułatwić zaplanowanie Wielkiej Soboty, przedstawiamy szczegółowy harmonogram święceń pokarmów w poszczególnych parafiach iławskich. Oto, gdzie i kiedy można poświęcić wielkanocne pokarmy:
- Parafia „Czerwony” Kościół
Święcenie pokarmów odbędzie się na placu przed kościołem, zaczynając od godziny 8:00 aż do 14:00, co godzinę.
- Parafia „Biały” Kościół
Pokarmy na stół wielkanocny będą święcone co godzinę od 11:00 do 15:00. Dodatkowo w Ławicach święcenie o godzinie 9:00, w Dziarnach o 9:15, w Dole o 9:30, a w Smolnikach o 9:50.
- Parafia p.w. św. Brata Alberta
Błogosławieństwo pokarmów rozpocznie się o godzinie 12:00 i będzie trwało co pół godziny aż do 18:00.
- Parafia p.w. Chrystusa Króla Wszechświata
Święcenie pokarmów zaplanowano od godziny 10:00 do 14:00 o pełnych godzinach, a także po liturgii Wielkiej Soboty, która rozpocznie się o godz. 20:00.
- Parafia p.w. św. Andrzeja Boboli
Poświęcenie pokarmów w Wielką Sobotę w kościele od godziny 9:00 do 15:00 o pełnych godzinach. W Szałkowie o 9:30, w Woli Kamieńskiej o 11:30, w Kamieniu Dużym o 12:30.
Znaczenie poświęconych Pokarmów
Poświęcone w Wielką Sobotę pokarmy, które następnie znajdą się na wielkanocnym stole, symbolizują wdzięczność za otrzymane dary oraz nadzieję na nowe życie. Tradycja ta, obecna w polskiej kulturze od stuleci, jest świadectwem wiary i kontynuacji rodzinnych obrzędów.
